Najważniejszą rzeczą w igrzyskach olimpijskich jest nie zwyciężyć, ale wziąć w nich udział

Podczas igrzysk w Helsinkach w 1952 roku pierwszy start olimpijski polskich ciężarowców. Wystąpiła czwórka naszych reprezentantów – Augustyn Dziedzic (w kat. 56 kg zajął 17. miejsce, Henryk Skowronek (w kat. 60 kg – 21), Edmund Ścigała (w kat. 67,5 kg – 21), Czesław Białas (w kat. 82,5 kg – 19).

W 1956 roku, Marian Zieliński, polski ciężarowiec, zdobył pierwszy medal olimpijski dla Polski podczas igrzysk w Melbourne w kategorii wagowej 60 kg. Ostatni medal w tej dyscyplinie zdobył Bartłomiej Bonk podczas igrzysk w Londynie w 2012 roku. W sumie podnoszenie ciężarów przyniosło Polsce 33 medale olimpijskie (6 złotych, 6 srebrnych i 21 brązowych). W historii Polski wystąpiło 9 reprezentantek i 65 reprezentantów, którzy razem startowali 119 razy. Marian Zieliński, Waldemar Baszanowski i Aleksandra Klejnowska-Krzywańska startowali 4 razy, a 7 innych reprezentantów startowało 3 razy.

Święto to jest okazją do oddania hołdu ludziom, którzy trenują, aby móc usłyszeć hymn swojego kraju na olimpijskim podium. Taka jest jego definicja.